phone (1)

+48 600 200 599

Skontaktuj się z nami

Zadzwoń
Napisz
  1. Neurologia Śląska
  2. Co leczymy?
  3. Stwardnienie rozsiane (SM)

Leczenie stwardnienia rozsianego (SM) - diagnoza, badania kliniczne

Stwardnienie rozsiane (SM) to przewlekła choroba autoimmunologiczna, która wpływa na centralny układ nerwowy, w tym mózg i rdzeń kręgowy. Charakteryzuje się uszkodzeniem osłonek mielinowych, które otaczają i chronią włókna nerwowe. To uszkodzenie prowadzi do zakłóceń w komunikacji między mózgiem, a resztą ciała.

Jako ośrodek medyczny prowadzimy konsultacje neurologiczne oraz badania kliniczne nad stwardnieniem rozsianym. Jeśli Ty lub ktoś z Twojej rodziny zmaga się z tą chorobą, zadzwoń do nas (+48 600 200 599) i dowiedz się więcej na temat badań.

Stwardnienie rozsiane – przyczyny pojawienia się choroby

Stwardnienie rozsiane jest chorobą, przyczyny której nie są do końca zrozumiane, jednakże istnieje kilka czynników, które mogą przyczyniać się do rozwoju tej choroby:
  • Czynniki autoimmunologiczne: SM jest uważane za chorobę autoimmunologiczną, co oznacza, że układ odpornościowy atakuje zdrowe komórki organizmu. W przypadku SM, układ odpornościowy niszczy osłonki mielinowe, które chronią włókna nerwowe.
  • Genetyka: Istnieje pewne ryzyko genetyczne związane z SM. Osoby, których bliscy krewni cierpią na tę chorobę, mają większe szanse na jej rozwój. Jednakże żaden pojedynczy gen nie został zidentyfikowany jako przyczyna SM.
  • Czynniki środowiskowe: Badania sugerują, że czynniki środowiskowe, takie jak wirusy (np. wirus Epsteina-Barr), mogą wpływać na ryzyko rozwoju SM. Ponadto, narażenie na pewne substancje chemiczne oraz brak witaminy D może również mieć znaczenie.
  • Płeć i wiek: SM występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn, a objawy najczęściej pojawiają się w wieku od 20 do 40 lat.
  • Czynniki geograficzne: Wydaje się, że ryzyko wystąpienia SM wzrasta w miarę oddalania się od równika, co sugeruje wpływ czynników środowiskowych i klimatycznych.
Na razie nie ma jednoznacznej przyczyny stwardnienia rozsianego, a jego rozwój może być wynikiem interakcji wielu złożonych czynników.

Centrum leczenia stwardnienia rozsianego (SM) w Katowicach

Masz zdiagnozowane stwardnienie rozsiane (SM)? Skontaktuj się z nami i przystąp do badań klinicznych!
Kontakt

Objawy stwardnienia rozsianego

Stwardnienie rozsiane (SM) może powodować różnorodne objawy, które mogą się różnić w zależności od osoby oraz etapu choroby. Objawy mogą być także zmienne, z okresami zaostrzeń (nawrotów) i remisji.

Problemy z widzeniem:

  • Niewyraźne widzenie
  • Podwójne widzenie
  • Ból oczu, szczególnie podczas ruchu

Osłabienie mięśni:

  • Osłabienie kończyn, co może utrudniać poruszanie się
  • Uczucie zmęczenia mięśni, nawet po niewielkim wysiłku

Zaburzenia czucia:

  • Mrowienie lub drętwienie w różnych częściach ciała
  • Uczucie "prądu" przechodzącego przez ciało

Problemy z równowagą i koordynacją:

  • Trudności w utrzymaniu równowagi
  • Niepewność podczas chodzenia

Zaburzenia mowy:

  • Dykcja może być niewyraźna
  • Trudności w znalezieniu słów lub formułowaniu zdań

Zmęczenie:

  • Często występujące uczucie zmęczenia, które nie ustępuje po odpoczynku

Problemy z pamięcią i koncentracją:

  • Trudności z koncentracją
  • Problemy z pamięcią krótkoterminową

Zaburzenia funkcji pęcherza i jelit:

  • Trudności w kontrolowaniu pęcherza moczowego
  • Problemy z wypróżnianiem

Bóle neuropatyczne:

  • Uczucie bólu, które nie jest związane z urazem fizycznym
Objawy SM mogą być różne dla każdej osoby i mogą pojawić się w różnym czasie. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów, zaleca się konsultację z lekarzem specjalistą.
favicon-neurologia

Jak wygląda diagnoza stwardnienia rozsianego?

Diagnostyka stwardnienia rozsianego (SM) jest złożonym procesem, który wymaga dokładnej oceny objawów, wywiadu medycznego oraz różnych badań.
neurologia (3)

Wywiad medyczny i badanie neurologiczne

Lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad, aby zrozumieć objawy pacjenta, ich przebieg oraz historię choroby. Ważne jest również zbadanie, czy w rodzinie występowały przypadki stwardnienia rozsianego lub innych chorób autoimmunologicznych.
Neurolog przeprowadza szczegółowe badanie neurologiczne, które ocenia funkcje układu nerwowego, w tym siłę mięśni, koordynację, równowagę, czucie, odruchy oraz zdolności poznawcze.
neurologia (2)

Badania obrazowe i testy

Rozpoznanie stwardnienia rozsianego opiera się o rezonans magnetyczny (MRI). MRI pozwala na uzyskanie obrazów mózgu i rdzenia kręgowego, które mogą wykazać obecność zmian demielinizacyjnych charakterystycznych dla stwardnienia rozsianego.
W niektórych przypadkach lekarz może zalecić wykonanie pobrania płynu mózgowo-rdzeniowego. Badanie tego płynu może pomóc w identyfikacji obecności przeciwciał, które mogą wskazywać na stwardnienie rozsiane.
neurologia (4)

POTENCJAŁY WYWOŁANE I Inne testy

Testy te oceniają, jak szybko impulsy elektryczne przechodzą przez nerwy. Odkrycie opóźnień w przewodnictwie nerwowym może być wskaźnikiem uszkodzenia nerwów.
W zależności od objawów, lekarz może zlecić inne badania, takie jak badania krwi czy testy funkcji poznawczych.

Konsultacja z neurologiem przy SM

Ważne jest, aby diagnostykę przeprowadził doświadczony neurolog, ponieważ objawy SM mogą być podobne do objawów innych schorzeń.
Umów się na konsultację

Leczenie stwardnienia rozsianego

Leczenie stwardnienia rozsianego (SM) ma na celu kontrolowanie objawów, spowolnienie postępu choroby oraz poprawę jakości życia pacjentów. Leczenie może obejmować różne podejścia, w tym farmakoterapię, rehabilitację oraz wsparcie psychologiczne. Najważniejsze aspekty leczenia SM:
  • Leki modyfikujące przebieg choroby: Leki te mają na celu spowolnienie postępu stwardnienia rozsianego i zmniejszenie liczby nawrotów.
  • Leczenie objawowe:
    - Leki przeciwbólowe i przeciwzapalne dla osób z bólem neuropatycznym.
    - Leki przeciwdepresyjne lub przeciwlękowe w przypadku problemów psychicznych.
    - Leki wspomagające funkcje pęcherza moczowego.
  • Rehabilitacja:
    - Rehabilitacja fizyczna jest kluczowa dla poprawy sprawności ruchowej, równowagi i siły mięśniowej. Terapeuci mogą opracować indywidualne programy ćwiczeń dostosowane do potrzeb pacjenta.
    - Terapia zajęciowa może pomóc w codziennych czynnościach oraz w dostosowaniu środowiska domowego.
  • Wsparcie psychologiczne: Osoby z SM mogą doświadczać różnych emocji, w tym lęku i depresji. Wsparcie psychologiczne i terapia mogą być ważnym elementem leczenia.
  • Zmiany stylu życia: Zdrowa dieta, regularna aktywność fizyczna oraz unikanie stresu mogą wspierać ogólne zdrowie i samopoczucie pacjentów z SM.
  • Leczenie nawrotów: Podczas nawrotów choroby, lekarze mogą zalecić stosowanie kortykosteroidów, które pomagają w redukcji stanu zapalnego i przyspieszają powrót do zdrowia.
Leczenie stwardnienia rozsianego powinno być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta i prowadzone pod nadzorem lekarza specjalisty.

Stwardnienie rozsiane - badania kliniczne

Badania kliniczne dotyczące stwardnienia rozsianego (SM) są prowadzone na całym świecie i obejmują różnorodne podejścia, w tym nowe terapie farmakologiczne, terapie komórkowe, zmiany stylu życia, a także metody diagnostyczne. Kilka obszarów, w których prowadzone są badania kliniczne na SM:
  • Nowe leki i terapie: Wiele badań skoncentrowanych jest na opracowywaniu nowych leków, które mogą pomóc w leczeniu SM. Obejmuje to zarówno leki modyfikujące przebieg choroby, jak i terapie symptomatyczne.
  • Terapie komórkowe: Badania nad wykorzystaniem komórek macierzystych w leczeniu SM są w toku. Celem jest ocena, czy terapie komórkowe mogą pomóc w regeneracji uszkodzonych neuronów i poprawie funkcji neurologicznych.
  • Zastosowanie terapii immunologicznych: Badania badają, jak różne terapie immunologiczne mogą wpływać na przebieg SM, ze szczególnym uwzględnieniem leczenia układu odpornościowego.
  • Interwencje dotyczące stylu życia: Badania analizują, jak zmiany stylu życia, takie jak dieta, aktywność fizyczna czy techniki relaksacyjne, mogą wpływać na przebieg choroby i jakość życia pacjentów.
  • Badania diagnostyczne: Prowadzone są badania mające na celu rozwój nowych metod diagnostycznych, które mogą pomóc w szybszym i dokładniejszym diagnozowaniu SM.
Badania kliniczne
W naszym ośrodku prowadzone są badania kliniczne z nowymi terapiami na rzutowo-remisyjną postać SM. Jeżeli szukasz nowego leczenia, warto się z nami skontaktować.
Zadzwoń i poznaj szczegóły

Stwardnienie rozsiane – rokowania

Rokowania w przypadku stwardnienia rozsianego (SM) mogą być bardzo zróżnicowane i zależą od wielu czynników, w tym od typu SM, wieku pacjenta, płci, nasilenia objawów oraz odpowiedzi na leczenie.
  • Typ stwardnienia rozsianego:
    - Rzutowo-remisyjna postać SM (RRMS): Jest to najczęstszy typ, w którym pacjenci doświadczają rzutów (zaostrzeń objawów) i okresów remisji. Wiele osób z RRMS może prowadzić normalne życie przez długi czas, zwłaszcza jeśli otrzymują odpowiednie leczenie.
    - Wtórnie postępująca postać SM (SPMS): Po pewnym czasie RRMS może przekształcić się w SPMS, co oznacza, że objawy stopniowo się pogarszają. Rokowania w tym przypadku mogą być mniej korzystne.
    - Pierwotnie postępująca postać SM (PPMS): W tej formie choroby objawy stopniowo się nasilają od samego początku. Rokowania są zazwyczaj mniej korzystne niż w przypadku RRMS.
  • Odpowiedź na leczenie: Wczesna interwencja i stosowanie leków modyfikujących przebieg choroby mogą znacznie poprawić rokowania. Osoby, które zaczynają leczenie w początkowych stadiach choroby, mają większe szanse na lepsze wyniki.
  • Czynniki demograficzne: Wiek i płeć mogą wpływać na przebieg choroby. Kobiety zazwyczaj mają łagodniejsze objawy, podczas gdy mężczyźni często doświadczają cięższych postaci SM.
  • Styl życia i rehabilitacja: Osoby z SM, które prowadzą aktywny styl życia, stosują zdrową dietę i angażują się w rehabilitację, mogą poprawić swoją jakość życia i spowolnić postęp choroby.
  • Długość życia: Wiele osób z SM może prowadzić normalne życie przez wiele lat, a średnia długość życia osób z tą chorobą jest w dużej mierze zbliżona do populacji ogólnej, zwłaszcza dzięki postępowi w medycynie i lepszej opiece zdrowotnej.
Warto pamiętać, że każdy przypadek SM jest inny, a prognozy mogą się znacznie różnić. Dlatego ważne jest, aby osoby z SM regularnie konsultowały się z neurologiem.
Miastenia badania kliniczne

Stwardnienie rozsiane - o czym należy pamiętać?

Stwardnienie rozsiane (SM) jest chorobą neurologiczną, która może mieć różny przebieg u poszczególnych pacjentów. Dzięki postępom w medycynie i lepszej opiece zdrowotnej, wiele osób z SM może prowadzić normalne życie przez długi czas.

Średnia długość życia osób z SM jest zbliżona do długości życia ogólnej populacji, chociaż może być nieco skrócona, zwłaszcza w przypadku pacjentów z bardziej agresywnymi formami choroby. Warto jednak zaznaczyć, że wiele osób z SM żyje normalnie przez 20-40 lat po diagnozie.

Czynniki, które mogą wpływać na długość życia i jakość życia osób z SM, to:

  1. Typ SM: Rzutowo-remisyjna postać SM (RRMS) często ma lepsze rokowania niż pierwotnie postępująca postać SM (PPMS).
  2. Wczesne leczenie: Osoby, które zaczynają leczenie w początkowych stadiach choroby, mają większe szanse na lepsze wyniki.
  3. Styl życia: Zdrowa dieta, regularna aktywność fizyczna oraz unikanie stresu mogą pozytywnie wpływać na samopoczucie i jakość życia.
  4. Wsparcie psychiczne: Osoby z SM, które mają wsparcie społeczne i psychiczne, mogą lepiej radzić sobie z chorobą.
Stwardnienie rozsiane (SM) może dotknąć różne grupy ludzi, ale istnieją pewne czynniki ryzyka, które mogą zwiększać prawdopodobieństwo zachorowania:

  1. Wiek: SM najczęściej diagnozowane jest u osób w wieku od 20 do 40 lat, chociaż może wystąpić w każdym wieku.
  2. Płeć: Kobiety są bardziej narażone na SM niż mężczyźni; stosunek kobiet do mężczyzn w przypadku SM wynosi około 2:1 do 3:1.
  3. Genetyka: Istnieje zwiększone ryzyko zachorowania na SM, jeśli w rodzinie występowały przypadki tej choroby. Mimo że nie jest to choroba dziedziczna, czynniki genetyczne mogą odgrywać rolę w predyspozycjach do zachorowania.
  4. Etniczność: SM jest częściej diagnozowane u osób pochodzenia północnoeuropejskiego (np. skandynawskiego) w porównaniu do innych grup etnicznych. Mniej powszechne jest wśród osób pochodzenia azjatyckiego, afrykańskiego czy latynoamerykańskiego.
  5. Geografia: Osoby mieszkające w rejonach o wyższej szerokości geograficznej (np. w Europie Północnej, Kanadzie) mają wyższe ryzyko zachorowania na SM, co może być związane z niską ekspozycją na słońce i niedoborem witaminy D.
  6. Infekcje wirusowe: Niektóre badania sugerują, że infekcje wirusowe, takie jak wirus Epstein-Barr (EBV), mogą być czynnikiem ryzyka rozwoju SM.
  7. Styl życia: Palenie tytoniu oraz otyłość w młodym wieku również mogą zwiększać ryzyko zachorowania na SM.

Choć te czynniki mogą zwiększać ryzyko, warto pamiętać, że nie każdy, kto ma jeden lub więcej z tych czynników, zachoruje na SM. Choroba ta ma złożoną etiologię, a jej przyczyny nie są jeszcze w pełni zrozumiane. Jeśli masz obawy dotyczące SM, warto skonsultować się z neurologiem.
W diagnozowaniu SM wykorzystuje się różne metody i badania, które pomagają ocenić stan neurologiczny pacjenta oraz wykluczyć inne schorzenia. Do najważniejszych badań diagnostycznych zalicza się: badanie neurologiczne, rezonans magnetyczny (MRI), badania płynu mózgowo-rdzeniowego, badania elektrofizjologiczne, badania krwi oraz ocena objawów klinicznych. Te wszystkie badania są opisane u nas szczegółowo powyżej w sekcji „Diagnostyka”.
Leczenie stwardnienia rozsianego (SM) powinno odbywać się w placówkach medycznych, które mają doświadczenie w diagnostyce i terapii chorób neurologicznych. Wybór miejsca leczenia powinien być uzależniony od kilku czynników, takich jak dostępność specjalistów, rodzaj terapii oraz indywidualne potrzeby pacjenta:

  1. Szpitale i kliniki neurologiczne: Wiele dużych szpitali ma specjalistyczne oddziały neurologiczne, które oferują kompleksową opiekę nad pacjentami z SM. Mają dostęp do nowoczesnych metod diagnostycznych oraz różnych opcji terapeutycznych.
  2. Centra leczenia SM: W niektórych krajach istnieją specjalne centra, które koncentrują się na leczeniu SM. Oferują one multidyscyplinarne podejście, w tym neurologów, terapeutów zajęciowych, fizjoterapeutów i psychologów.
  3. Ośrodki badań klinicznych: takie ośrodki posiadają wyspecjalizowanych neurologów w leczeniu SM i mają dostęp do najnowocześniejszych terapii, które jeszcze nie są dostępne na rynku farmaceutycznym i są bezpłatne.
  4. Programy rehabilitacyjne: Wiele ośrodków rehabilitacyjnych oferuje programy specjalnie dostosowane do potrzeb osób z SM, które pomagają w zarządzaniu objawami, poprawie funkcji motorycznych i jakości życia.
  5. Leczenie w ramach NFZ: W Polsce leczenie SM może być finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ), co oznacza, że pacjenci mogą korzystać z wielu usług medycznych bez dodatkowych kosztów. Ważne jest, aby uzyskać skierowanie od lekarza rodzinnego lub neurologa.

Zanim zdecydujesz się na konkretne miejsce leczenia, warto skonsultować się z lekarzem oraz zasięgnąć opinii innych pacjentów. Ważne jest, aby czuć się komfortowo i mieć zaufanie do zespołu medycznego, który będzie się zajmować twoim leczeniem.
Stwardnienie rozsiane (SM) nie jest chorobą dziedziczną w tradycyjnym sensie, jak niektóre inne schorzenia genetyczne. Oznacza to, że nie jest przekazywane bezpośrednio z rodzica na dziecko. Jednakże, istnieją pewne czynniki genetyczne, które mogą zwiększać ryzyko zachorowania na SM:

  1. Czynniki genetyczne: Badania wykazały, że osoby, które mają bliskich krewnych (np. rodziców, rodzeństwo) z SM, mają wyższe ryzyko zachorowania na tę chorobę w porównaniu do osób bez takich rodzinnych historii. Ryzyko wzrasta, ale wciąż pozostaje stosunkowo niskie. Na przykład, ryzyko w populacji ogólnej wynosi około 0,1-0,3%, podczas gdy w przypadku osoby z rodzeństwem chorym na SM wzrasta do około 2-5%.
  2. Środowisko i czynniki niegenetyczne: Oprócz genetyki, na rozwój SM wpływają także czynniki środowiskowe. Może to obejmować czynniki takie jak infekcje wirusowe, ekspozycja na słońce (i poziom witaminy D), a także styl życia. Dlatego chociaż genetyka może odgrywać rolę, nie jest jedynym czynnikiem determinującym rozwój choroby.
  3. Złożoność choroby: SM jest chorobą złożoną, a jej dokładne przyczyny nie są w pełni zrozumiane. Istnieje wiele teorii na temat tego, jak czynniki genetyczne i środowiskowe mogą współdziałać w rozwoju SM.

Podsumowując, choć istnieją pewne genetyczne predyspozycje do stwardnienia rozsianego, nie można go uznać za chorobę dziedziczną w klasycznym znaczeniu. Jeśli masz obawy dotyczące ryzyka SM w twojej rodzinie, warto skonsultować się z neurologiem, który może udzielić bardziej szczegółowych informacji.

Badania kliniczne nad stwardnieniem rozsianym w Katowicach

Masz zdiagnozowane stwardnienie rozsiane (SM)? Skontaktuj się z nami i przystąp do badań klinicznych!
Kontakt

Numer kontaktowy:

+48 600 200 599

E-mail:

kontakt@neurologiaslaska.pl

Adres:

ul. Małachowskiego 51, 40-689 Katowice

Godziny pracy:

Poniedziałek - Piątek: 08:00- 16:00

Sprawdź, jakimi chorobami się zajmujemy.

Copyright ©️ Neurologia Śląska Centrum Medyczne 2024 | Projekt i wykonanie strony internetowej – inmedium.pl